Βιοδείκτες

Το ZytoLight ® SPEC ERBB2 / CEN 17 Probe Διπλού χρώματος, έχει σχεδιαστεί για την ανίχνευση γονιδιακής ενίσχυσης του ERBB2 που παρατηρείται συχνά σε συμπαγή κακοήθη νεοπλάσματα όπως τον καρκίνο του μαστού.

Το γονίδιο ErbB2 (γνωστό και ως HER2 και NEU) βρίσκεται στην χρωμοσωμική περιοχή 17q12 και κωδικοποιεί μια 185-190 kDa διαμεμβρανική γλυκοπρωτεΐνη, ρ185, που ενεργεί ως υποδοχέας κυτταρικού αυξητικού παράγοντα. Η πρωτεΐνη ρ185 ανήκει στην EGFR (υποδοχέας επιδερμικού αυξητικού παράγοντα) υποομάδα της RTK (υποδοχέα κινάσης τυροσίνης) υπεροικογένειας.
Ανακριβή αποτελέσματα των δοκιμών HER2 μπορεί να αποτελέσουν την αιτία γυναίκες με καρκίνο του μαστού να χάσουν την ευκαιρία να πάρουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα και θεραπεία.

Αν το σύνολο ή μέρος του καρκίνου του μαστού είναι HER2-θετικός, αλλά τα αποτελέσματα των δοκιμών τον κατατάσσουν ως HER2-αρνητικό (ψευδώς), τότε είναι πιθανό η γυναίκα να χάσει την ευκαιρία να ωφεληθεί από στοχεύουσα θεραπεία. Αν ο καρκίνος του μαστού είναι HER2-αρνητικός, αλλά τα αποτελέσματα των δοκιμών τον κατατάσσουν ως HER2-θετικό (ψευδώς), τότε μπορεί η στοχεύουσα θεραπεία με αντι-HER2 παράγοντα να μην έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, ενώ άλλου σχήματος θεραπευτική επιλογή μπορεί να ήταν καταλληλότερη.

To PD-L1 IHC 22C3 pharmDx είναι μια ποιοτική, ανοσοϊστοχημική δοκιμασία χρησιμοποιώντας μονοκλωνικό αντίσωμα ποντικού αντι-PD-L1, κλώνος 22C3 που προορίζεται για χρήση στην ανίχνευση της PD-L 1 πρωτεΐνης σε μονιμοποιημένο και εγκλεισμένο σε παραφίνη ιστό (FFPE) που προέρχεται από μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC), χρησιμοποιώντας EnVision FLEX σύστημα οπτικοποίησης με την πλατφόρμα DAKO Autostainer Link 48.

• Η πρωτεϊνική έκφραση PD-L 1 προσδιορίζεται με τη χρήση
  Tumor Proportion Score (TPS), που είναι το ποσοστό των βιώσιμων κυττάρων του όγκου που δείχνει μερικό ή πλήρη χρωματισμό των μεμβρανών τους σε οποιαδήποτε ένταση.
• Το PD-L1 IHC 22C3 pharmDx ενδείκνυται ως διαγνωστικό βοήθημα για τον προσδιορισμό των ασθενών με μη μικροκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα που είναι υποψήφιοι για θεραπεία με KEYTRUDA® (pembrolizumab).

1.EGFR RT PCR test

• Ποιοτική ανίχνευση και ταυτοποίηση των μεταλλάξεων στα εξόνια 18, 19, 20 και 21 του υποδοχέα του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (EGFR)
• Η δοκιμή προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό ασθενών με Μη Μικροκυτταρικό Καρκίνο του Πνεύμονα (NSCLC) των οποίων οι όγκοι εμφανίζουν μεταλλάξεις στα εξόνια 18, 19, 20 και 21 του γονιδίου EGFR, έτσι ώστε να ταυτοποιηθούν οι ασθενείς που είναι πιθανόν να ωφεληθούν από τη θεραπεία με αναστολείς κινάσης τυροσίνης (ΤΚΙ) που στοχεύουν τον EGFR υποδοχέα

2. FISH ALK test

• Η ZytoLight ® SPEC ALK Break Apart Dual Color Probe έχει σχεδιαστεί για την ανίχνευση αναδιατάξεων που περιλαμβάνουν τη χρωμοσωμική περιοχή 2p23.1-p23.2 όπου βρίσκεται το ALK γονίδιο CD246.
• Το ALK κωδικοποιεί έναν διαμεμβαρνικό υποδοχέα κινάσης τυροσίνης. Αυτό το γονίδιο εξασκεί χαρακτηριστική ογκογόνο δραστηριοτήτα μέσω σύντηξης με πολλούς γονιδιακούς εταίρους ή μεταλλάξεις, σε αιμοποιητικούς και μη-αιμοποιητικούς συμπαγείς όγκους.
• Αναστροφές που επηρεάζουν το ΑΛΚ γονίδιο που βρίσκεται στο βραχύ σκέλος του χρωμοσώματος 2 [inv (2) (p21p23)] ανιχνεύονται σε μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC) και οδηγούν στο σχηματισμό των μεταγραφών σύντηξης EML4-ALK. Στοχεύουσες θεραπείες έναντι του ALK αντιπροσωπεύουν μια πολύ αποτελεσματική θεραπευτική στρατηγική σε ασθενείς με Μή Μικροκυτταρικό Καρκίνο του Πνεύμονα (NSCLC) που φέρουν EML4-ALK αναδιατάξεις.

3. FISH ROS1 test

• Το ZytoLight® SPEC ROS1 γονίδιο ROS1 βρίσκεται στο 6q22 στο μακρύ βραχίονα του χρωμοσώματος 6. Το ROS1 έχει περιγραφεί ως «ορφανός» υποδοχέας κινάσης τυροσίνης και δεν έχει κάποιον γνωστό συνδέτη. Όπως και με την ALK αναδιάταξη και τις μετάλλαξης του EGFR, η ROS1 σύντηξη έχει ογκογόνο επίδραση που συνδέεται με το αδενοκαρκίνωμα στον πνεύμονα που δεν σχετίζεται με το κάπνισμα.
• Το Crizotinib έχει ήδη εγκριθεί από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για τη θεραπεία του καρκινώματος του πνεύμονα με ROS1 αναδιάταξη.

Διατίθεται η ανίχνευση μεταλλάξεων, αναδιατάξεων των γονιδίων EGFR, ALK, ROS1 & της πρωτεϊνικής έκφρασης του υποδοχέα PD-L1, σε κύβο παραφίνης (block παραφίνης). Για περισσότερες πληροφορίες δείτε τα προηγούμενα πάνελ και επικοινωνήστε μαζί μας.

1. KRAS Entrogen CE IVD Kit
2. NRAS Entrogen CE IVD kit
3. BRAF Entrogen V600E/K CE IVD kit

ΟΔΗΓΙΕΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σύμφωνα με College of American Pathologists (CAP), American Society of Clinical Pathology, Molecular Pathology Association και American Society of Clinical Oncology (ASCO):

• Οι ασθενείς με ορθοκολικό καρκίνωμα που εξετάζονται για αντι-EGFR θεραπεία πρέπει να ελέγχονται για μεταλλάξεις των γονιδίων RAS. Η ανάλυση περιλαμβάνει τα KRAS και NRAS κωδικόνια 12 και 13 του εξονίου 2, 59 και 61 του εξονίου 3 και 117 και 146 του εξονίου 4.
• Ο έλεγχος για BRAF μετάλλαξη πρέπει πραγματοποιείται σε ασθενείς με ορθοκολικό καρκίνωμα για προγνωστικούς λόγους και λόγους διαστρωμάτωσης των ασθενών.
• Κατάλληλα δείγματα για τις παραπάνω εξετάσεις είναι ο ιστός προερχόμενος από μετάσταση ή υποστροπή καρκίνου του παχέος εντέρου.
• Στην περίπτωση που δεν είναι διαθέσιμος τέτοιος ιστός, τότε ιστός προερχόμενος από πρωτοπαθή καρκίνο του παχέος εντέρου είναι επαρκής για τις παραπάνω δοκιμασίες.
• Μονιμοποιημένος σε φορμόλη ιστός & εγκλεισμένος σε κύβο παραφίνης (FFPE- block παραφίνης) είναι το ενδεδειγμένο υλικό για τις παραπάνω δοκιμασίες. Κυτταρολογικό δείγμα απαιτεί πρόσθετες διαδικασίες εγκυρότητας και επάρκειας (validation).

Δοκιμασίες για την κατάσταση των MMR πρωτεϊνών (hMLH1, hMPS2, hMSH2 & hMSH6) στον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι σημαντικές, διότι τα αποτελέσματα θα εντοπίσουν εκείνους που είναι πιθανότερο να έχουν το σύνδρομο Lynch και αυτούς που είναι πιθανότερο να έχουν μικροδορυφορική αστάθεια στους όγκους τους, η οποία έχει αποδειχθεί ότι σχετίζεται με καλύτερη πρόγνωση και μπορεί να επηρεάσει τις θεραπευτικές αγωγές που θα επιλεχθούν.

• Τα ετεροδιμερή που απαντώνται συχνότερα στην καρκινογένεση του παχέος εντέρου είναι τα:
• MLH1 / PMS2 και MSH2 / MSH6

Η Μικροδιαγνωστική χρησιμοποιεί τα κάτωθι αντισώματα:

1. MLH1: DAKO, clone ES05 (mouse) RTU
2. MSH2: DAKO, clone FE11 (mouse) RTU
3. PMS2: DAKO, clone EP51 (rabbit) RTU
4. MSH6: DAKO, clone EP49 (rabbit) RTU

H Ανοσοϊστοχημεία (IHC) έχει το πλεονέκτημα σε σχέση με τις άλλες μεθόδους, σαν μέθοδος πρωτογενούς διαλογής, αφού η εκτέλεσή της είναι λιγότερο απαιτητική και είναι διαθέσιμη ως μέρος της ρουτίνας των υπηρεσιών της Μικροδιαγνωστικής.

Επιπλέον, η IHC θα καθορίσει ποια πρωτεΐνη επηρεάζεται, παρέχοντας συγκεκριμένες πληροφορίες για το γονίδιο, κατευθύνοντας έτσι τη γενετική ανάλυση, από τον να διενεργούνται εξαντλητικές, χρονοβόρες και άρα περιττές δοκιμές, εξαντλώντας έτσι το υλικό που καταναλώνουν.

Ακόμη, οι περισσότερες μεταλλάξεις έχουν σαν αποτέλεσμα την ολική απώλεια της έκφρασης πρωτεΐνης, όμως σε ορισμένες περιπτώσεις οι μεταλλάξεις οδηγούν μόνο σε απώλεια της λειτουργίας και όχι στην απώλεια έκφρασης της πρωτεΐνης, που εξακολουθεί να είναι ανιχνεύσιμη από την IHC μέθοδο.

Δοκιμασίες για την κατάσταση των MMR πρωτεϊνών (hMLH1, hMPS2, hMSH2 & hMSH6) στον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι σημαντικές, διότι τα αποτελέσματα θα εντοπίσουν εκείνους που είναι πιθανότερο να έχουν το σύνδρομο Lynch και αυτούς που είναι πιθανότερο να έχουν μικροδορυφορική αστάθεια στους όγκους τους, η οποία έχει αποδειχθεί ότι σχετίζεται με καλύτερη πρόγνωση και μπορεί να επηρεάσει τις θεραπευτικές αγωγές που θα επιλεχθούν.

• Τα ετεροδιμερή που απαντώνται συχνότερα στην καρκινογένεση του παχέος εντέρου είναι τα:
• MLH1 / PMS2 και MSH2 / MSH6

Η Μικροδιαγνωστική χρησιμοποιεί τα κάτωθι αντισώματα:

1. MLH1: DAKO, clone ES05 (mouse) RTU
2. MSH2: DAKO, clone FE11 (mouse) RTU
3. PMS2: DAKO, clone EP51 (rabbit) RTU
4. MSH6: DAKO, clone EP49 (rabbit) RTU

H Ανοσοϊστοχημεία (IHC) έχει το πλεονέκτημα σε σχέση με τις άλλες μεθόδους, σαν μέθοδος πρωτογενούς διαλογής, αφού η εκτέλεσή της είναι λιγότερο απαιτητική και είναι διαθέσιμη ως μέρος της ρουτίνας των υπηρεσιών της Μικροδιαγνωστικής.

Επιπλέον, η IHC θα καθορίσει ποια πρωτεΐνη επηρεάζεται, παρέχοντας συγκεκριμένες πληροφορίες για το γονίδιο, κατευθύνοντας έτσι τη γενετική ανάλυση, από τον να διενεργούνται εξαντλητικές, χρονοβόρες και άρα περιττές δοκιμές, εξαντλώντας έτσι το υλικό που καταναλώνουν.

Ακόμη, οι περισσότερες μεταλλάξεις έχουν σαν αποτέλεσμα την ολική απώλεια της έκφρασης πρωτεΐνης, όμως σε ορισμένες περιπτώσεις οι μεταλλάξεις οδηγούν μόνο σε απώλεια της λειτουργίας και όχι στην απώλεια έκφρασης της πρωτεΐνης, που εξακολουθεί να είναι ανιχνεύσιμη από την IHC μέθοδο.

1. KRAS έλεγχος γονιδιακών μεταλλαγών (RT-PCR)
2. BRAF έλεγχος γονιδιακών μεταλλαγών (RT PCR)
3. ΜΕΤ έλεγχος γονιδιακής ενίσχυσης (FISH)
4. RET έλεγχος γονιδικών αναδιατάξεων (FISH)
5. NRAS έλεγχος γονιδιακών μεταλλαγών (RT-PCR)
6. HER2 exon 20 sequencing

Μελάνωμα του δέρματος

Η μετάλλαξη του γονιδίου V600E BRAF είναι παρούσα σε 30-60% των μελανωμάτων του δέρματος.

Μεταξύ 40 και 60% των μελανωμάτων έχουν μια μετάλλαξη ενεργοποίησης στο γονίδιο που κωδικοποιεί το BRAF. Μια μελέτη Φάσης III από την Genentech έδειξε ότι το vemurafenib βελτίωσε σημαντικά την συνολική επιβίωση σε άτομα με μη προθεραπευμένο BRAF V600 θετικό μεταστατικό μελάνωμα, σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία.

Σταθερότητα Δείγματος
Σταθερό σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (18-25 ° C) επ ‘αόριστον
Αποθήκευση & Χειρισμός
Θερμοκρασία περιβάλλοντος. Σε ακραίες συνθήκες (ζεστός καιρός), αποστολή σε πακέτο με δροσερές συνθήκες.

Καρκίνος Παχέος Εντέρου
Χρησιμοποιείται ως ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης του ορθοκολικού καρκίνου, σε σχέση με την ανταπόκριση του ασθενούς στη θεραπεία με αναστολέα EGFR και στην διαφορική διάγνωση του κληρονομικού ορθοκολικού καρκίνου με μικροδορυφορική αστάθεια (MSI-H) (HNPCC) από σποραδικές μορφές MSI-H του καρκίνου.

Καρκίνος θυρεοειδούς αδένα

Οι μεταλλάξεις BRAF βρίσκονται επίσης σε 40-45% των θηλωδών καρκινωμάτων του θυρεοειδούς αδένα. Η BRAF V600E μετάλλαξη είναι ένας δυσμενής προγνωστικός δείκτης, που πρόκειται να επικυρωθεί ως εργαλείο για την επιλογή μεταξύ χειρουργικής επέμβασης – επικουρικής θεραπείας. Η American Thyroid Association συνιστά τον μοριακό έλεγχο στις περιπτώσεις με απροσδιόριστη κυτταρολογική εξέταση.

Βιβλιογραφικές Αναφορές

1. Tol J et al. (2009). BRAF mutation in metastatic colorectal cancer. NEJM. 361:98-99.
2. Di Nicolantonio F et al. (2008). Wild-type BRAF is required for response to panitumumab or cetuximab in metastatic colorectal cancer. J Clin Oncol. 26:5705-5712.
3. Loughrey MB et al. (2007). Incorporation of somatic BRAF mutation testing into an algorithm for the investigation of hereditary non-polyposis colorectal cancer. Familial Cancer. 6:301-310.
4. Nikiforovf Y. (2011). Molecular analysis of thyroid tumors. Mod Pathol.Apr;24 Suppl 2:S34-43.
5. Nikiforov Y et al.(2009) Molecular testing for mutations in improving the fine-needle aspiration diagnosis of thyroid nodules. J Clin Endocrinol Metab 94:2092–2098.

1. KIT−exons 9, 11, 13, & 17
2. PDGFRA−exons 12 & 18
3. BRAF

Πρόβλεψη ανταπόκρισης σε θεραπεία με αναστολείς τυροσινικής κινάσης (TKI)

1. BRAF
2. KIT
3. NRAS