Ταχεία βιοψεία

καθώς η χειρουργική ομάδα χρειάζεται τα αποτελέσματα το συντομότερο δυνατό, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος που ο ασθενής βρίσκεται υπό ολική αναισθησία.

Η επιστημονική ομάδα της ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ εγγυάται γρήγορη και σαφή απάντηση της ταχείας βιοψίας. Ο εκτιμώμενος χρόνος (TAT) είναι 15’ με 20’ λεπτά της ώρας, από την στιγμή λήψης του δείγματος.

Η Ταχεία Βιοψία (διεγχειρητική εξέταση ιστών – frozen section) θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές και δύσκολες διαδικασίες, κατά την οποία  ο Ιστοπαθολόγος (Παθολογοανατόμος) καλείται να αποφασίσει ορθά και να απαντήσει εξίσου ορθά εντός μικρού χρονικού διαστήματος στον Χειρουργό, εν ώρα χειρουργείου.

Ο όρος «Ταχεία Βιοψία» αναφέρεται στην εξέταση ιστού ο οποίος λαμβάνεται και εξετάζεται κατά τη διάρκεια μιας εγχείρησης (και όχι ύστερα από την ολοκλήρωση της) ώστε να αποκτήσει ο χειρούργος μια πρώιμη διάγνωση ενόσω η εγχείρηση ακόμη βρίσκεται σε εξέλιξη.

Για παράδειγμα η εξέταση αυτή δύναται να πληροφορήσει τον χειρούργο για το αν μια ύποπτη μάζα που εντοπίζεται είναι μη-καρκινική και άρα επιτρέπει συντηρητικότερη αντιμετώπιση ή αν, για παράδειγμα, ένας λεμφαδένας στη μασχάλη περιέχει καρκινικά κύτταρα, απαιτώντας να αφαιρεθεί όλος ο τοπικός λιπώδης ιστός και ο λεμφαδένας.

Καθώς το πινέλο και το μπλοκ που περιέχει τον ιστό, ακουμπούν τη λεπίδα, μια πολύ λεπτή τομή θα αρχίσει να διαμορφώνεται κάτω από το πινέλο.

Οι κυριότεροι λόγοι εφαρμογής της Ταχείας Βιοψίας είναι:

• Έλεγχος της καθαρότητας των ορίων χειρουργικής εκτομής.
• Καθορισμός αν η εξεταζόμενη βλάβη είναι φλεγμονώδης, καλοήθης ή κακοήθης.
• Έλεγχος για συνύπαρξη κακοήθους νεοπλάσματος με φλεγμονώδεις αλλοιώσεις (π.χ. ελκώδης κολίτιδα με ανάπτυξη καρκίνου) που θα αλλάξει το πλάνο του χειρουργείου.
• Έλεγχος για μετάσταση σε λεμφαδένες.
• Εκτίμηση φρουρού λεμφαδένα (το πόρισμα της ταχείας βιοψία θα καθορίσει αν θα γίνει εκτεταμένος λεμφαδενικός καθαρισμός ή όχι).
• Ψηλαφητή αλλοίωση στον μαστό, όπου η προηγηθείσα κυτταρολογική εξέταση απέβη ανεπαρκής.
• Για λόγους ταυτοποίησης ιστού (π.χ. αναγνώριση παραθυρεοειδικών σωματίων).

Παρόλα αυτά υπάρχουν περιπτώσεις που η Ταχεία Βιοψία δεν συνιστάται ή έχει χαμηλή ειδικότητα. Μερικές τέτοιες παθήσεις είναι:

• Καλοήθεις αλλά προβληματικές αλλοιώσεις του μαστού (σκληρυντική αδένωση, άτυπη υπερπλασία πόρων, κ.α) πρέπει να μελετώνται για οριστική διάγνωση μόνο σε μόνιμες τομές παραφίνης.
• Αγγειοβριθή κοκκιωματώδη ιστό που μπορεί να έχει ατυπίες και να μιμηθεί σαρκώματα ή καρκινώματα.
• Αλλοιώσεις ακτινοθεραπείας που μπορεί να μιμηθούν σάρκωμα.
• Περιπτώσεις μελαγχρωστικών αλλοιώσεων λόγω εξαντλήσεως του ιστού στον οποίο πιθανότατα να αντιπροσωπεύονται οι παράμετροι προγνωστικής αξίας του μελανώματος (πχ βάθος ανάπτυξης κατά Breslow). To ίδιο ισχύει και σε υλικό λεμφαδένα φρουρού σε ασθενείς με μελάνωμα.