+
-
Τι είναι η ιατρική ακριβείας (precision medicine);
What does “precision medicine” mean?
Σύμφωνα με το National Institutes of Health, η ιατρική ακριβείας αποτελεί μία αναδυόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση, αλλά και την πρόληψη ασθενειών, η οποία λαμβάνει υπόψη όχι μόνο την ατομική μεταβλητότητα στα γονίδια, αλλά και το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής του κάθε ανθρώπου. Η προσέγγιση αυτή θα επιτρέψει στους γιατρούς και τους ερευνητές να προβλέπουν με μεγαλύτερη ακρίβεια ποια μέθοδος πρόληψης αλλά και ποια θεραπεία θα έχει το καλύτερο αποτέλεσμα σε συγκεκριμένες ασθένειες, για συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων. Η προσέγγιση αυτή έρχεται στην ουσία σε αντίθεση με τη λογική «ένα για όλους», όπου η στρατηγική πρόληψης και αντιμετώπισης των ασθενειών αναπτύσσονται βάσει του μέσου ανθρώπου, μη λαμβάνοντας υπόψη τις βασικές διαφορές τους.
According to the National Institutes of Health, precision medicine constitutes an emerging approach for the treatment as well as the prevention of diseases which takes into account not only the personal variability in genes but also the environment and the way of life of every patient. This approach will allow doctors and researchers to predict with greater accuracy which method of prevention and which method of treatment will glean the best result for specific ailments in specific groups of people. This approach comes in stark contrast to the “one size fits all” logic, in which the prevention and treatment strategy is developed with the “average human” as a template with no regard for the basic differences of every individual.
+
-
Τι είναι η FNA;
What is FNA?
Τι είναι η FNA?
Στην περίπτωση που απαιτείται να συλλεχθεί υγρό ή πολύ μικρά τμήματα ιστού (για παράδειγμα μεμονωμένα κύτταρα αντί για ομάδες κυττάρων, όπως αυτά που περιλαμβάνονται στο υγρό γύρω από τον πνεύμονα), δύναται να γίνει με τη χρήση μιας εξέτασης που ονομάζεται βιοψία δια λεπτής βελόνης (FNA). Πραγματοποιείται με χρήση μιας λεπτής βελόνας.
Σε ποιο σημείο διαφοροποιείται η ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ, προσφέροντας υψηλή διαγνωστική ακρίβεια και αξιοπιστία;
Η ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ εξασφαλίζει την ορθή διαχείριση του FNA δείγματος, με τον ακόλουθο τρόπο:
- Κάθε δείγμα που εισέρχεται στο εργαστήριο ελέγχεται από τον τεχνολόγο και τον ιατρό, ώστε να εκτιμηθεί η εξασφάλιση CELL BLOCK.
- Αμέσως μετά το δείγμα επεξεργάζεται ακολούθως:
o Μέρος του δείγματος θα ακολουθήσει την αναμενόμενη επεξεργασία, στο κυτταρολογικό εργαστήριο της ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ.
Έτσι θα προκύψουν πλακίδια που θα τα δει στο μικροσκόπιο ο κυτταρολόγος.
o Το υπόλοιπο δείγμα θα επεξεργασθεί στο ιστολογικό εργαστήριο της ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ, ώστε να εξασφαλισθεί η δημιουργία CELL BLOCK.
o Αυτό σημαίνει πως
εξασφαλίζεται καλύτερη μελέτη του υλικού στο μικροσκόπιο
Εξασφαλίζεται υλικό για να γίνουν περαιτέρω μελέτες αν χρειασθεί
Αυξάνεται η διαγνωστική ακρίβεια (διενέργεια ειδικών εξετάσεων στο υπάρχον δείγμα)
Ελαχιστοποιείται η ανάγκη για επανάληψη της FNA και έτσι της περαιτέρω ταλαιπωρίας του ασθενή
Εξασφαλίζεται υλικό για την διενέργεια μοριακών εξετάσεων (αυξημένη πιθανότητα για στοχεύουσα θεραπεία)
Στην περίπτωση που απαιτείται να συλλεχθεί υγρό ή πολύ μικρά τμήματα ιστού (για παράδειγμα μεμονωμένα κύτταρα αντί για ομάδες κυττάρων, όπως αυτά που περιλαμβάνονται στο υγρό γύρω από τον πνεύμονα), δύναται να γίνει με τη χρήση μιας εξέτασης που ονομάζεται βιοψία δια λεπτής βελόνης (FNA). Πραγματοποιείται με χρήση μιας λεπτής βελόνας.
Σε ποιο σημείο διαφοροποιείται η ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ, προσφέροντας υψηλή διαγνωστική ακρίβεια και αξιοπιστία;
Η ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ εξασφαλίζει την ορθή διαχείριση του FNA δείγματος, με τον ακόλουθο τρόπο:
- Κάθε δείγμα που εισέρχεται στο εργαστήριο ελέγχεται από τον τεχνολόγο και τον ιατρό, ώστε να εκτιμηθεί η εξασφάλιση CELL BLOCK.
- Αμέσως μετά το δείγμα επεξεργάζεται ακολούθως:
o Μέρος του δείγματος θα ακολουθήσει την αναμενόμενη επεξεργασία, στο κυτταρολογικό εργαστήριο της ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ.
Έτσι θα προκύψουν πλακίδια που θα τα δει στο μικροσκόπιο ο κυτταρολόγος.
o Το υπόλοιπο δείγμα θα επεξεργασθεί στο ιστολογικό εργαστήριο της ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ, ώστε να εξασφαλισθεί η δημιουργία CELL BLOCK.
o Αυτό σημαίνει πως
εξασφαλίζεται καλύτερη μελέτη του υλικού στο μικροσκόπιο
Εξασφαλίζεται υλικό για να γίνουν περαιτέρω μελέτες αν χρειασθεί
Αυξάνεται η διαγνωστική ακρίβεια (διενέργεια ειδικών εξετάσεων στο υπάρχον δείγμα)
Ελαχιστοποιείται η ανάγκη για επανάληψη της FNA και έτσι της περαιτέρω ταλαιπωρίας του ασθενή
Εξασφαλίζεται υλικό για την διενέργεια μοριακών εξετάσεων (αυξημένη πιθανότητα για στοχεύουσα θεραπεία)
In the occasion that fluid or very small pieces of tissue need to be collected (for instance singular cells instead of cell groups, like the ones contained in the fluid around the lung), a specialized procedure may be used that is called Fine Needle Biopsy (FNA).
What differentiates “Microdiagnostiki” from the competition, allowing it to provide high diagnostic accuracy and trustworthiness?
“Microdiagnostiki” guarantees the correct management and handling of the FNA sample in the following ways:
-Every sample that turns up at the laboratory is checked both by a technician and a doctor to determine its suitability for creating a CELL BLOCK out of it.
-Immediately afterwards, the sample goes through the following process:
- Part of the sample will follow the usual treatment in the cytological department of “Microdiagnostiki” which ends with the creation of slides to be viewed under the microscope by the cytologist.
- The remaining sample will be treated at the histological laboratory of “Microdiagnostiki” to create CELL BLOCKS out of it. This has the following effects:
- It allows for better study of the material under the microscope
- It secures sufficient amounts of material for further study if the need arises.
- It increases the diagnostic accuracy (allows for specialized testing on the sample)
- It minimizes the likelihood that a second FNA procedure will need to be performed on the patient, this cutting down on possible discomfort
- It secures material for molecular examination (which increases the likelihood of providing a targeted treatment)
+
-
Τι είναι ο οισοφάγος του Barrett και πως αντιμετωπίζεται;
What is Barrett’s Esophagus and how is it treated?
Σε κάθε περίπτωση, συμβουλευτείτε τον γαστρεντερολόγο σας.
Ο οισοφάγος του Barrett είναι μια πάθηση κατά την οποία ορισμένα κύτταρα των τοιχωμάτων του οισοφάγου μετατρέπονται σε μη-κανονικά κύτταρα (γνωστή και ως εντερική μεταπλασία).
Εμφανίζεται σε ασθενείς με χρόνια Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ) και συσχετίζεται με ρίσκο καρκινογενέσεων οπότε πρέπει να παρακολουθείται.
Ποιοι τον εμφανίζουν;
- Άνθρωποι με χρόνια, επίμονη και έντονη ΓΟΠΝ
- Περίπου το 10% των ασθενών με ΓΟΠΝ εμφανίζουν τη πάθηση αυτή
- Το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η κατανάλωση γευμάτων λίγο πριν τον ύπνο, τα λιπαρά τρόφιμα και η καφείνη σχετίζονται όλα με τη ΓΟΠΝ και μπορεί να οδηγήσουν σε οισοφάγο του Barrett.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Ο οισοφάγος του Barrett δεν έχει καθ’ εαυτή συμπτώματα ή ενδείξεις. Τα συμπτώματα και οι ενδείξεις συνήθως συσχετίζονται με τη παλινδρόμηση («καούρες») η οποία προκαλεί οισοφάγο του Barrett. Σε ορισμένες περιπτώσεις ασθενείς εμφανίζουν στένωση του οισοφάγου εξαιτίας της παλινδρόμησης και δυσκολεύονται στην κατάποση.
Πώς εντοπίζεται/διαγιγνώσκεται;
Ο οισοφάγος του Barrett διαγιγνώσκεται μόνο με ενδοσκόπηση (οισοφαγοσκόπηση) που διενεργεί ο γαστρεντερολόγος.
Η οισοφαγοσκόπηση πραγματοποιείται με τη χρήση μιας αυτοφωτιζόμενης κάμερας στην άκρη ενός εύκαμπτου βραχίονα η οποία προωθείται μέσω του λαιμού ώστε να εξετάσει ο γιατρός το εσωτερικό του οισοφάγου. Κατά τη διαδικασία, συλλέγεται βιοψία ή ιστολογικά δείγματα ώστε αυτά να εξεταστούν από ένα παθολογοανατόμο.
Πώς αντιμετωπίζεται;
- Με αλλαγή δίαιτας και συνηθειών, ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες παλινδρόμησης
- Με φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση ή το μπλοκάρισμα της παραγωγής οξέος
- Οι τακτικά επαναλαμβανόμενες οισοφαγοσκοπήσεις είναι απαραίτητες για όλους τους ασθενείς με οισοφάγο του Barrett
- Αν μετά από εξέταση των ιστών από παθολογοανατόμο αυτός/αυτή κρίνει πως η ασθένεια εμφανίζει δυσπλασία (προκαρκινικές αλλαγές) τότε η αύξηση των συνεδριών παρακολούθησης καθίσταται απαραίτητη. Επιπρόσθετα μέτρα ίσως κριθούν απαραίτητα αναλόγως του βαθμού και της έκτασης της δυσπλασίας.
Ο οισοφάγος του Barrett είναι μια πάθηση κατά την οποία ορισμένα κύτταρα των τοιχωμάτων του οισοφάγου μετατρέπονται σε μη-κανονικά κύτταρα (γνωστή και ως εντερική μεταπλασία).
Εμφανίζεται σε ασθενείς με χρόνια Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ) και συσχετίζεται με ρίσκο καρκινογενέσεων οπότε πρέπει να παρακολουθείται.
Ποιοι τον εμφανίζουν;
- Άνθρωποι με χρόνια, επίμονη και έντονη ΓΟΠΝ
- Περίπου το 10% των ασθενών με ΓΟΠΝ εμφανίζουν τη πάθηση αυτή
- Το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η κατανάλωση γευμάτων λίγο πριν τον ύπνο, τα λιπαρά τρόφιμα και η καφείνη σχετίζονται όλα με τη ΓΟΠΝ και μπορεί να οδηγήσουν σε οισοφάγο του Barrett.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Ο οισοφάγος του Barrett δεν έχει καθ’ εαυτή συμπτώματα ή ενδείξεις. Τα συμπτώματα και οι ενδείξεις συνήθως συσχετίζονται με τη παλινδρόμηση («καούρες») η οποία προκαλεί οισοφάγο του Barrett. Σε ορισμένες περιπτώσεις ασθενείς εμφανίζουν στένωση του οισοφάγου εξαιτίας της παλινδρόμησης και δυσκολεύονται στην κατάποση.
Πώς εντοπίζεται/διαγιγνώσκεται;
Ο οισοφάγος του Barrett διαγιγνώσκεται μόνο με ενδοσκόπηση (οισοφαγοσκόπηση) που διενεργεί ο γαστρεντερολόγος.
Η οισοφαγοσκόπηση πραγματοποιείται με τη χρήση μιας αυτοφωτιζόμενης κάμερας στην άκρη ενός εύκαμπτου βραχίονα η οποία προωθείται μέσω του λαιμού ώστε να εξετάσει ο γιατρός το εσωτερικό του οισοφάγου. Κατά τη διαδικασία, συλλέγεται βιοψία ή ιστολογικά δείγματα ώστε αυτά να εξεταστούν από ένα παθολογοανατόμο.
Πώς αντιμετωπίζεται;
- Με αλλαγή δίαιτας και συνηθειών, ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες παλινδρόμησης
- Με φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση ή το μπλοκάρισμα της παραγωγής οξέος
- Οι τακτικά επαναλαμβανόμενες οισοφαγοσκοπήσεις είναι απαραίτητες για όλους τους ασθενείς με οισοφάγο του Barrett
- Αν μετά από εξέταση των ιστών από παθολογοανατόμο αυτός/αυτή κρίνει πως η ασθένεια εμφανίζει δυσπλασία (προκαρκινικές αλλαγές) τότε η αύξηση των συνεδριών παρακολούθησης καθίσταται απαραίτητη. Επιπρόσθετα μέτρα ίσως κριθούν απαραίτητα αναλόγως του βαθμού και της έκτασης της δυσπλασίας.
In every case, consult your gastroenterologist.
Barrett’s esophagus is a condition during which some cells of the esophagus’ lining turn into non-normal cells (known also as intestinal metaplasia)
It appears in patients witch chronic Gastroesophageal Reflux (GERD) and is associated with heightened risk of cancerogenesis and as such needs to be monitored.
Who does the condition usually afflict?
- People with chronic, insistent and intense GERD
- Around 10% of patients with GERD exhibit the condition
- Smoking, obesity, consumption of meals right before sleep, fatty foods and caffeine all associate themselves with GERD and may lead to the development of Barrett’s Esophagus.
- With a change in diet and habbits in order to minimize the chances of reflux.
- With pharmaceutical treatment to limit or block the acid production in the stomach
+
-
Μπορεί ο Παθολογοανατόμος να αντικαταστήσει τον θεράποντα ιατρό μου;
Can my doctor be substituted by a pathologists?
Όχι. Ο Παθολογοανατόμος συνεργάζεται με τον κλινικό ιατρό σας από την έναρξη της νόσου έως τα τελικά της στάδια, και μπορεί να προσφέρει τη γνώμη του εάν και εφόσον του ζητηθεί από εσάς ή τον γιατό σας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τον αντικαταστήσει. Είμαστε πάντα εδώ για να σας υποστηρίξουμε, αλλά μην ξεχνάτε ότι η τελική απόφαση για οποιοδήποτε ζήτημα λαμβάνεται από το γιατρό σας κατόπιν συνεννόησης με εσάς τους ίδιους.
No. The pathologist collaborates with the clinical doctor from the first to the last stage of the disease or condition that made you visit him in the first place and can offer his or her opinion if and when needed by you or your doctor, but he or she cannot substitute the clinical doctor. We are always here to offer our support yet you should never forget that the final decision for all medical matters is taken by your clinical doctor in collaboration with yourself.
+
-
Ο ιός των Ανθρώπινων Θηλωμάτων (HPV) προσβάλλει και τα δύο φύλα; Πως μπορεί να διαγνωσθεί;
Does the Human Papillomavirus (HPV) affect both sexes? How can it be diagnosed?
Ο ιός των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV) είναι ικανός να εισέλθει στον ανθρώπινο οργανισμό, ανεξαρτήτως φύλου, και να προκαλέσει λοίμωξη. Έχουν παρατηρηθεί περίπου 200 τύποι του HPV, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν προκαλούν σοβαρά συμπτώματα στους περισσότερους ανθρώπους. Υπάρχουν όμως ορισμένοι τύποι του ιού που προκαλούν κονδυλώματα (καλοήθη νεοπλάσματα), ενώ άλλοι τύποι δύναται να προκαλέσουν την ανάπτυξη καρκίνου (κακόηθες νεόπλασμα) στον τράχηλο της μήτρας, τον κόλπο, το αιδοίο και τον πρωκτό, στις γυναίκες, και να προκαλέσουν καρκίνο στον πρωκτό και στο πέος, στους άνδρες.
Οι τύπου του ιού που είναι υπεύθυνοι για τα καλοήθη νεοπλάσματα αποκαλούνται low risk, ενώ οι τύποι που προκαλούν καρκίνo, αποκαλούνται high risk. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ανθρώπων που μολύνονται από τον HPV, δεν το γνωρίζουν.
Το HPV DNA TEST είναι μια εξειδικευμένη μέθοδος με την οποία ο ιατρός μπορεί όχι μόνο να διαπιστώσει αν υπάρχει λοίμωξη από τον ιό, αλλά να ανιχνεύσει αν ο τύπος του ιού ανήκει στους low risk ή τους high risk. Επιπλέον, η εν λόγω μέθοδος που παρέχει η ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ μάς δίνει τη δυνατότητα:
να ονομάσουμε επακριβώς τον εκάστοτε τύπο του ιού (π.χ τύπος 16, 18, 45, 52, 6, 11 κτλ).
να ανιχνεύσουμε ταυτόχρονα τους συχνότερους σεξουαλικά μεταδιδόμενους μικροοργανισμούς - HPV COMBO test
Οι τύπου του ιού που είναι υπεύθυνοι για τα καλοήθη νεοπλάσματα αποκαλούνται low risk, ενώ οι τύποι που προκαλούν καρκίνo, αποκαλούνται high risk. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ανθρώπων που μολύνονται από τον HPV, δεν το γνωρίζουν.
Το HPV DNA TEST είναι μια εξειδικευμένη μέθοδος με την οποία ο ιατρός μπορεί όχι μόνο να διαπιστώσει αν υπάρχει λοίμωξη από τον ιό, αλλά να ανιχνεύσει αν ο τύπος του ιού ανήκει στους low risk ή τους high risk. Επιπλέον, η εν λόγω μέθοδος που παρέχει η ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ μάς δίνει τη δυνατότητα:
να ονομάσουμε επακριβώς τον εκάστοτε τύπο του ιού (π.χ τύπος 16, 18, 45, 52, 6, 11 κτλ).
να ανιχνεύσουμε ταυτόχρονα τους συχνότερους σεξουαλικά μεταδιδόμενους μικροοργανισμούς - HPV COMBO test
The Human Papillomavirus (HPV) can enter the human body and cause an infection irrespective of the sex of the patient. More than 200 types of HPV have been observed, most of which don’t cause serious symptoms to most humans. However there are a few types that can cause condylomata (benign neoplasm), while other types may lead to the development of cancer (malevolent neoplasms) in the cervix, the vagina, the pudenda and the anus in women as well as in the anus and penis in men. The virus types responsible for the benign neoplasms are characterized as “low risk” and the types that can lead to cancer as “high risk”. Unfortunately the majority of people affected by HPV aren’t aware of the fact. The HPV DNA test is a specialized method with which the doctor can not only detect the existence of an infection but also detect whether the virus type (in case an infection is indeed apparent) is low or high risk. Finally, the specific type of the test provided by “Microdiagnostiki” allows us to specifically identify the type of each virus (e.g type 16, 18, 45, 52, 6, 11 etc)
+
-
Τι είναι το ογκογονίδιο KRAS;
What is the KRAS oncogene?
Η KRAS είναι μία πρωτεϊνη που στον ανθρώπινο οργανισμό κωδικοποιείται από το KRAS γονίδιο. Αν το KRAS γονίδιο υποστεί μετάλλαξη, τότε σαν ογκογονίδιο πλέον παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη καρκίνων, όπως στον καρκίνο του παχέος εντέρου. Μετά τη χειρουργική αφαίρεση του τμήματος του εντέρου με τον όγκο, ακολουθείται ειδική τεχνική επεξεργασία του παρασκευάσματος και διενεργείται η εξέταση ογκογονιδίου KRAS. Έτσι έχουμε την δυνατότητα να διαπιστώσουμε αν ο όγκος (καρκίνος) εκφράζει την KRAS μετάλλαξη. Σε αυτή την περίπτωση ακολουθείται στοχευμένη φαρμακευτική αγωγή, η οποία αυξάνει το ποσοστό ανταπόκρισης στην θεραπεία.
KRAS is a protein that in the human body is codified by the KRAS gene. If the KRAS gene suffers a mutation then it can turn into an oncogene and act as a catalyst for the development of cancers, like the large intestine cancer. After surgically removing the part of the intestine with the tumor, a special preparatory technique of the tissue ensues and a KRAS oncogene test can follow. In this way it is possible to determine whether the tumor (cancer) exhibits the KRAS mutation. If this is indeed the case a targeted pharmaceutical treatment begins which improves the response rate to the medicine.
+
-
Τι είναι η βιοψία;
What is a biopsy?
Τι σημαίνει ΒΙΟΨΙΑ:
Η βιοψία είναι ένα δείγμα ιστού που λαμβάνεται από το σώμα, προκειμένου να εξεταστεί πιο προσεκτικά. Ο ιατρός θα συστήσει να γίνει βιοψία, όταν μια αρχική εξέταση (ψηλάφηση, ακτινογραφία, αξονική, μαγνητική κτλ.) δείχνει μια περιοχή στο σώμα που δεν είναι φυσιολογική.
Οι ιατροί ονομάζουν μια παθολογική περιοχή ως, μια «βλάβη», έναν «όγκο» ή «μάζα». Αυτές είναι γενικές λέξεις που χρησιμοποιούνται για να τονιστεί η άγνωστη φύση του ιστού.
Γιατί γίνονται οι Βιοψίες;
Οι βιοψίες συχνότερα γίνονται για να ψάξουν για τον καρκίνο. Αλλά μπορεί να βοηθήσουν και στον εντοπισμό πολλών άλλων καταστάσεων.
Εδώ είναι μερικά παραδείγματα που μια βιοψία θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις σε ένα σημαντικό ιατρικό θέμα:
• Η μαστογραφία εμφανίζει μια μάζα, υποδεικνύοντας την πιθανότητα καρκίνου του μαστού.
• Μια «ελιά» στο δέρμα έχει αλλάξει σχήμα πρόσφατα και το μελάνωμα είναι πιθανό.
• Ένα άτομο έχει χρόνια ηπατίτιδα και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε αν υπάρχει κίρρωση.
• Η γαστροσκόπηση δείχνει ένα έλκος και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε με μια βιοψία αν υπάρχει καρκίνος, δυσπλασία, ή όχι. Επίσης η βιοψία στομάχου δείχνει αν υπάρχει λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, το οποίο δημιουργεί χρόνια φλεγμονή στο στομάχι.
• Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια βιοψία φαινομενικά φυσιολογικού ιστού μπορεί να βοηθήσει να ελεγχθεί πιθανή εξάπλωση του καρκίνου. Επίσης η απόρριψη ενός μεταμοσχευμένου οργάνου μπορεί να επιβεβαιωθεί με μία βιοψία.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια βιοψία γίνεται για τη διάγνωση ενός προβλήματος ή για να βοηθήσει να καθορισθεί η καλύτερη επιλογή θεραπείας.
Τύποι Βιοψιών
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη των βιοψιών. Σχεδόν όλα αυτά συνεπάγονται τη χρήση ενός αιχμηρού ιατρικού εργαλείου, για να αφαιρεθεί μια μικρή ποσότητα ιστού.
Εδώ είναι μερικοί τύποι βιοψιών:
• Βιοψία αναρρόφησης (FNAB). Μια βελόνα αναρροφάει υλικό από μια μάζα. Αυτή η απλή διαδικασία ονομάζεται επίσης αναρρόφηση δια λεπτής βελόνης.
• Βιοψία δέρματος. Η βιοψία «punch» (κόπτουσα) είναι η κύρια μέθοδος βιοψίας. Χρησιμοποιείται συνήθως μια κυκλική λεπίδα για την λήψη ενός κυλινδρικού δείγματος ιστού του δέρματος.
• Χειρουργική βιοψία. Είτε μια ανοικτή ή λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη για να ληφθεί βιοψία ιστού από την ύποπτη περιοχή, στις περιπτώσεις που η προσπέλαση δεν είναι εύκολη. Είτε ένα κομμάτι του ιστού ή το σύνολο του ιστού με την βλάβη μπορεί να αφαιρεθεί.
• Βελόνα βιοψίας (needle biopsy). Οι περισσότερες βιοψίες είναι βιοψίες δια βελόνας, που σημαίνει πως μια βελόνα χρησιμοποιείται για την πρόσβαση στον ύποπτο ιστό.
• CT-καθοδηγούμενη βιοψία. Ο ασθενής κάθεται στον σαρωτή του αξονικού τομογράφου (CT scanner). Οι εικόνες του σαρωτή βοηθούν τους ιατρούς να καθορίσουν την ακριβή θέση της βελόνας στον ιστό στόχο που φέρει την βλάβη.
• Καθοδηγούμενη βιοψία δια υπέρηχο. Ένας σαρωτής υπερήχων βοηθά τον ιατρό να κατευθύνει τη βελόνα μέσα στη βλάβη.
• Βιοψία οστών. Μια βιοψία οστού χρησιμοποιείται για να διερευνηθεί η περίπτωση καρκίνου των οστών. Μπορεί να γίνει με την βοήθεια αξονικού τομογράφου ή από ορθοπεδικό χειρουργό.
• Βιοψία του μυελού των οστών. Μια μεγάλη βελόνα χρησιμοποιείται για να εισαχθεί στο οστό της λεκάνης για τη συλλογή του μυελού των οστών. Αυτό ανιχνεύει τις ασθένειες του αίματος, όπως την λευχαιμία ή το λέμφωμα.
• Βιοψία ήπατος. Μία βελόνα εγχέεται μέσα στο ήπαρ μέσω του δέρματος στην κοιλιά, συλλαμβάνοντας ηπατικό ιστό.
• Βιοψία νεφρού. Παρόμοια με μια βιοψία ήπατος, μια βελόνα εγχέεται μέσω του δέρματος στην πλάτη, στο νεφρό.
• Βιοψία του προστάτη. Πολλαπλές βιοψίες δια βελόνα λαμβάνονται σε ένα χρόνο από τον αδένα του προστάτη. Για την πρόσβαση στον προστάτη, ένας καθετήρας εισάγεται στο παχύ έντερο (ορθό).
Τι συμβαίνει μετά τη βιοψία;
Μετά ο ιστός συλλέγεται, διατηρείται σε ειδικό μονιμοποιητικό υγρό (συνήθως φορμόλη) και αποστέλλεται στο ιστοπαθολογικό εργαστήριο. Οι ιστοπαθολόγοι (ή παθολογοανατόμοι) είναι οι ιατροί που ειδικεύονται στη διάγνωση παθήσεων που βασίζονται σε δείγματα ιστών.
Ο παθολογοανατόμος εξετάζει τον ιστό βιοψίας κάτω από ένα μικροσκόπιο. Σημειώνοντας τoν τύπο των κυττάρων των ιστών, το σχήμα και την εσωτερική δραστηριότητα, στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορεί να διαγνώσει το πρόβλημα (ιστολογική εξέταση).
Ο χρόνος που χρειάζεται για να είναι έτοιμη η διάγνωση από μια βιοψία μπορεί να ποικίλει. Κατά τη διάρκεια μιας χειρουργικής επέμβασης, ένας ιστοπαθολόγος μπορεί να διαβάσει μια βιοψία και να υποβάλει έκθεση σε έναν χειρούργο μέσα σε λίγα λεπτά (ταχεία βιοψία). Για εξαιρετικά ακριβή συμπεράσματα μπορεί να απαιτείται και μια εβδομάδα ή περισσότερο.
Το πιθανότερο είναι πως θα συναντηθείτε με τον κλινικό θεράποντα ιατρό σας για να συζητήσετε τα αποτελέσματα της ιστολογικής εξέτασης.
Η βιοψία είναι ένα δείγμα ιστού που λαμβάνεται από το σώμα, προκειμένου να εξεταστεί πιο προσεκτικά. Ο ιατρός θα συστήσει να γίνει βιοψία, όταν μια αρχική εξέταση (ψηλάφηση, ακτινογραφία, αξονική, μαγνητική κτλ.) δείχνει μια περιοχή στο σώμα που δεν είναι φυσιολογική.
Οι ιατροί ονομάζουν μια παθολογική περιοχή ως, μια «βλάβη», έναν «όγκο» ή «μάζα». Αυτές είναι γενικές λέξεις που χρησιμοποιούνται για να τονιστεί η άγνωστη φύση του ιστού.
Γιατί γίνονται οι Βιοψίες;
Οι βιοψίες συχνότερα γίνονται για να ψάξουν για τον καρκίνο. Αλλά μπορεί να βοηθήσουν και στον εντοπισμό πολλών άλλων καταστάσεων.
Εδώ είναι μερικά παραδείγματα που μια βιοψία θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις σε ένα σημαντικό ιατρικό θέμα:
• Η μαστογραφία εμφανίζει μια μάζα, υποδεικνύοντας την πιθανότητα καρκίνου του μαστού.
• Μια «ελιά» στο δέρμα έχει αλλάξει σχήμα πρόσφατα και το μελάνωμα είναι πιθανό.
• Ένα άτομο έχει χρόνια ηπατίτιδα και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε αν υπάρχει κίρρωση.
• Η γαστροσκόπηση δείχνει ένα έλκος και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε με μια βιοψία αν υπάρχει καρκίνος, δυσπλασία, ή όχι. Επίσης η βιοψία στομάχου δείχνει αν υπάρχει λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, το οποίο δημιουργεί χρόνια φλεγμονή στο στομάχι.
• Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια βιοψία φαινομενικά φυσιολογικού ιστού μπορεί να βοηθήσει να ελεγχθεί πιθανή εξάπλωση του καρκίνου. Επίσης η απόρριψη ενός μεταμοσχευμένου οργάνου μπορεί να επιβεβαιωθεί με μία βιοψία.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια βιοψία γίνεται για τη διάγνωση ενός προβλήματος ή για να βοηθήσει να καθορισθεί η καλύτερη επιλογή θεραπείας.
Τύποι Βιοψιών
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη των βιοψιών. Σχεδόν όλα αυτά συνεπάγονται τη χρήση ενός αιχμηρού ιατρικού εργαλείου, για να αφαιρεθεί μια μικρή ποσότητα ιστού.
Εδώ είναι μερικοί τύποι βιοψιών:
• Βιοψία αναρρόφησης (FNAB). Μια βελόνα αναρροφάει υλικό από μια μάζα. Αυτή η απλή διαδικασία ονομάζεται επίσης αναρρόφηση δια λεπτής βελόνης.
• Βιοψία δέρματος. Η βιοψία «punch» (κόπτουσα) είναι η κύρια μέθοδος βιοψίας. Χρησιμοποιείται συνήθως μια κυκλική λεπίδα για την λήψη ενός κυλινδρικού δείγματος ιστού του δέρματος.
• Χειρουργική βιοψία. Είτε μια ανοικτή ή λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη για να ληφθεί βιοψία ιστού από την ύποπτη περιοχή, στις περιπτώσεις που η προσπέλαση δεν είναι εύκολη. Είτε ένα κομμάτι του ιστού ή το σύνολο του ιστού με την βλάβη μπορεί να αφαιρεθεί.
• Βελόνα βιοψίας (needle biopsy). Οι περισσότερες βιοψίες είναι βιοψίες δια βελόνας, που σημαίνει πως μια βελόνα χρησιμοποιείται για την πρόσβαση στον ύποπτο ιστό.
• CT-καθοδηγούμενη βιοψία. Ο ασθενής κάθεται στον σαρωτή του αξονικού τομογράφου (CT scanner). Οι εικόνες του σαρωτή βοηθούν τους ιατρούς να καθορίσουν την ακριβή θέση της βελόνας στον ιστό στόχο που φέρει την βλάβη.
• Καθοδηγούμενη βιοψία δια υπέρηχο. Ένας σαρωτής υπερήχων βοηθά τον ιατρό να κατευθύνει τη βελόνα μέσα στη βλάβη.
• Βιοψία οστών. Μια βιοψία οστού χρησιμοποιείται για να διερευνηθεί η περίπτωση καρκίνου των οστών. Μπορεί να γίνει με την βοήθεια αξονικού τομογράφου ή από ορθοπεδικό χειρουργό.
• Βιοψία του μυελού των οστών. Μια μεγάλη βελόνα χρησιμοποιείται για να εισαχθεί στο οστό της λεκάνης για τη συλλογή του μυελού των οστών. Αυτό ανιχνεύει τις ασθένειες του αίματος, όπως την λευχαιμία ή το λέμφωμα.
• Βιοψία ήπατος. Μία βελόνα εγχέεται μέσα στο ήπαρ μέσω του δέρματος στην κοιλιά, συλλαμβάνοντας ηπατικό ιστό.
• Βιοψία νεφρού. Παρόμοια με μια βιοψία ήπατος, μια βελόνα εγχέεται μέσω του δέρματος στην πλάτη, στο νεφρό.
• Βιοψία του προστάτη. Πολλαπλές βιοψίες δια βελόνα λαμβάνονται σε ένα χρόνο από τον αδένα του προστάτη. Για την πρόσβαση στον προστάτη, ένας καθετήρας εισάγεται στο παχύ έντερο (ορθό).
Τι συμβαίνει μετά τη βιοψία;
Μετά ο ιστός συλλέγεται, διατηρείται σε ειδικό μονιμοποιητικό υγρό (συνήθως φορμόλη) και αποστέλλεται στο ιστοπαθολογικό εργαστήριο. Οι ιστοπαθολόγοι (ή παθολογοανατόμοι) είναι οι ιατροί που ειδικεύονται στη διάγνωση παθήσεων που βασίζονται σε δείγματα ιστών.
Ο παθολογοανατόμος εξετάζει τον ιστό βιοψίας κάτω από ένα μικροσκόπιο. Σημειώνοντας τoν τύπο των κυττάρων των ιστών, το σχήμα και την εσωτερική δραστηριότητα, στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορεί να διαγνώσει το πρόβλημα (ιστολογική εξέταση).
Ο χρόνος που χρειάζεται για να είναι έτοιμη η διάγνωση από μια βιοψία μπορεί να ποικίλει. Κατά τη διάρκεια μιας χειρουργικής επέμβασης, ένας ιστοπαθολόγος μπορεί να διαβάσει μια βιοψία και να υποβάλει έκθεση σε έναν χειρούργο μέσα σε λίγα λεπτά (ταχεία βιοψία). Για εξαιρετικά ακριβή συμπεράσματα μπορεί να απαιτείται και μια εβδομάδα ή περισσότερο.
Το πιθανότερο είναι πως θα συναντηθείτε με τον κλινικό θεράποντα ιατρό σας για να συζητήσετε τα αποτελέσματα της ιστολογικής εξέτασης.
With the term “biopsy” one means the collection of a tissue sample from the body in order to treat it more carefully.
The doctor will recommend a biopsy to be performed when an initial examination (palpation, radiography, MRI or CT scan etc) reveals an abnormality in an area of the body. The doctors describe a pathological area as a “mass” or a “tumor”. These are the generic words used to describe the unknown nature of the tissue.
Why are biopsies performed?
Biopsies are usually performed in order to look for cancer. However, they may also help with the detection of numerous other conditions.
In most cases a biopsy is performed in order to diagnose a problem or to help determine the best treatment option.
What happens after a biopsy?
After a biopsy the tissue is collected, preserved in specialized fixating liquid (usually formalin) and sent to the histopathology laboratory. The histopathologists (or pathologists) are doctors that specialize in the diagnosis of diseases based on biopsies.
The pathologist examines the biopsy tissue under a microscope. By noting the type of cells that make up the tissue, the shape and the external activity, in most cases he or she is able to diagnose the problem (a process known as a histological exam)
The time that is required for a diagnosis after a biopsy may vary. When a surgery is taking place, the pathologist may be asked to examine a biopsy and provide a report to a surgeon within mere minutes (rapid biopsy). However, in order to obtain extremely detailed and accurate results, sometimes a week or more may be needed.
In all likelihood, you are going to meet face to face with your doctor who is responsible for your treatment in order to discuss the results of the histological exam.
The doctor will recommend a biopsy to be performed when an initial examination (palpation, radiography, MRI or CT scan etc) reveals an abnormality in an area of the body. The doctors describe a pathological area as a “mass” or a “tumor”. These are the generic words used to describe the unknown nature of the tissue.
Why are biopsies performed?
Biopsies are usually performed in order to look for cancer. However, they may also help with the detection of numerous other conditions.
In most cases a biopsy is performed in order to diagnose a problem or to help determine the best treatment option.
What happens after a biopsy?
After a biopsy the tissue is collected, preserved in specialized fixating liquid (usually formalin) and sent to the histopathology laboratory. The histopathologists (or pathologists) are doctors that specialize in the diagnosis of diseases based on biopsies.
The pathologist examines the biopsy tissue under a microscope. By noting the type of cells that make up the tissue, the shape and the external activity, in most cases he or she is able to diagnose the problem (a process known as a histological exam)
The time that is required for a diagnosis after a biopsy may vary. When a surgery is taking place, the pathologist may be asked to examine a biopsy and provide a report to a surgeon within mere minutes (rapid biopsy). However, in order to obtain extremely detailed and accurate results, sometimes a week or more may be needed.
In all likelihood, you are going to meet face to face with your doctor who is responsible for your treatment in order to discuss the results of the histological exam.
+
-
Τι ακριβώς κάνει ένας ιστοπαθολόγος (παθολογοανατόμος);
What does a pathologist do?
Μέχρι πρόσφατα ο ιστοπαθολογός καλούνταν να κάνει μια διάγνωση αξιόπιστη και με την μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια, διαχειριζόμενος βιοψίες και μεγάλα χειρουργικά δείγματα (ιστολογική εξέταση).
Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε ο ρόλος του ιστοπαθολόγου δεν τελειώνει στην σύνταξη της ιστολογικής έκθεσης, αλλά εμπλέκεται στην κλινική διαχείριση του κάθε ογκολογικού ασθενή μαζί με την υπόλοιπη ομάδα κλινικών ιατρών (ογκολογικά συμβούλια).
Αυτό το καταφέρνει προσφέροντας προηγμένα και αξιόπιστα τεστ ακριβείας που θα καθορίσουν την θεραπεία του ογκολογικού ασθενή.
Πρόκειται για τις ανοσοϊστοχημικές & μοριακές εξετάσεις, δηλαδή την ανάλυση μορίων (πρωτεϊνών & νουκλεϊκών οξέων), την σύνταξη του αποτελέσματος και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων, ώστε να κατευθύνουν τον ογκολόγο στην θεραπεία που θα ακολουθήσει προς την κατάλληλη επιλογή φαρμάκων.
Η ερμηνεία των αποτελεσμάτων είναι ίσως το πιο σημαντικό σημείο, διότι κάθε μοριακό τεστ που διενεργείται δεν σημαίνει αυτόματα πως έχει (το αποτέλεσμά του) άμεση κλινική εφαρμογή, ή ξεκάθαρη διαγνωστική, προγνωστική & προβλεπτική αξία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συμβολή του ιστοπαθολόγου στην διάγνωση, θεραπεία και πρόγνωση του καρκίνου στον μαστό.
Το τελικό πόρισμα του ιστοπαθολόγου θα επηρεάσει την επιλογή μεταξύ 3 διαφορετικών ειδών θεραπείας:
1. Ορμονοθεραπεία (Οιστρογόνα –Προγεστερινοειδή)
2. Χημειοθεραπεία
3. Anti-HER2 στοχεύουσα θεραπεία
Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε ο ρόλος του ιστοπαθολόγου δεν τελειώνει στην σύνταξη της ιστολογικής έκθεσης, αλλά εμπλέκεται στην κλινική διαχείριση του κάθε ογκολογικού ασθενή μαζί με την υπόλοιπη ομάδα κλινικών ιατρών (ογκολογικά συμβούλια).
Αυτό το καταφέρνει προσφέροντας προηγμένα και αξιόπιστα τεστ ακριβείας που θα καθορίσουν την θεραπεία του ογκολογικού ασθενή.
Πρόκειται για τις ανοσοϊστοχημικές & μοριακές εξετάσεις, δηλαδή την ανάλυση μορίων (πρωτεϊνών & νουκλεϊκών οξέων), την σύνταξη του αποτελέσματος και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων, ώστε να κατευθύνουν τον ογκολόγο στην θεραπεία που θα ακολουθήσει προς την κατάλληλη επιλογή φαρμάκων.
Η ερμηνεία των αποτελεσμάτων είναι ίσως το πιο σημαντικό σημείο, διότι κάθε μοριακό τεστ που διενεργείται δεν σημαίνει αυτόματα πως έχει (το αποτέλεσμά του) άμεση κλινική εφαρμογή, ή ξεκάθαρη διαγνωστική, προγνωστική & προβλεπτική αξία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συμβολή του ιστοπαθολόγου στην διάγνωση, θεραπεία και πρόγνωση του καρκίνου στον μαστό.
Το τελικό πόρισμα του ιστοπαθολόγου θα επηρεάσει την επιλογή μεταξύ 3 διαφορετικών ειδών θεραπείας:
1. Ορμονοθεραπεία (Οιστρογόνα –Προγεστερινοειδή)
2. Χημειοθεραπεία
3. Anti-HER2 στοχεύουσα θεραπεία
Until recently the histopathologist was asked to make a reliable diagnosis and with the utmost precision, by managing biopsies and large surgical specimens.
Today more than ever the role of histopathologist does not end in the preparation of histological report, but is involved in the clinical management of every oncology patient along with the rest of clinicians' team.
This is succeeded by offering advanced and reliable precision tests that will determine the treatment of oncological patient.
These molecular tests, i.e. the protein & molecules analysis (nucleic acid) and interpretation of the results, aim in directing the treatment that will be followed to the appropriate drug selection.
A typical example is the contribution of histopathology in diagnosis, treatment and prognosis of breast cancer.
The final findings of histopathology will affect the choice between three different types of treatment:
1. Hormone therapy (estrogen - progestin)
2. Chemotherapy
3. Anti-HER2 therapy
Today more than ever the role of histopathologist does not end in the preparation of histological report, but is involved in the clinical management of every oncology patient along with the rest of clinicians' team.
This is succeeded by offering advanced and reliable precision tests that will determine the treatment of oncological patient.
These molecular tests, i.e. the protein & molecules analysis (nucleic acid) and interpretation of the results, aim in directing the treatment that will be followed to the appropriate drug selection.
A typical example is the contribution of histopathology in diagnosis, treatment and prognosis of breast cancer.
The final findings of histopathology will affect the choice between three different types of treatment:
1. Hormone therapy (estrogen - progestin)
2. Chemotherapy
3. Anti-HER2 therapy
+
-
Κυτταρολογία: τί είναι και το πεδίο εφαρμογής
Cytology: the scope and usefullness
Η κυτταρολογία είναι η μελέτη των διαφόρων κυττάρων που νοσούν. Για να ασκηθεί η κυτταρολογία, συλλέγεται δείγμα υγρού ή ιστών το οποίο απλώνεται επάνω σε ένα κατάλληλο πλακίδιο μικροσκόπησης και υπόκειται σε χρώση (συνήθως τεχνική χρώσης κατά Παπανικολάου). Έπειτα, το δείγμα αυτό εξετάζεται κάτω από το μικροσκόπιο από τον ιστοπαθολόγο και κυτταρολόγο ώστε να διακρίνουν:
τον αριθμό των κυττάρων στο πλακίδιο,
το είδος τους,
πώς είναι ομαδοποιημένα
καθώς επίσης και τι είδους λεπτομέρειες παρουσιάζουν (σχήμα, μέγεθος, πυρήνας κλπ).
Οι πληροφορίες αυτές είναι χρήσιμες ώστε να διαφανεί κατά πόσο τα κύτταρα παρουσιάζουν κάποιου είδους ασθένεια καθώς επίσης και ποια είναι η πιθανότερη διάγνωση αυτής.
Η κυτταρολογία χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο ως ένα εργαλείο αξιολόγησης ασθενειών καθώς επίσης και για την λήψη της απόφασης του κατά πόσο απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις.
Ένα παράδειγμά τέτοιου είδους αξιολόγησης στην κυτταρολογία αποτελεί η εξέταση ενός όγκου στο στήθος.
Η εξέταση του κλινικού ιατρού, οι απεικονιστικές εξετάσεις σε συνδυασμό με την μια βιοψία λεπτής βελόνης (FNAB) του όγκου που υποβάλλεται για κυτταρολογική εξέταση μπορούν να δείξουν κατά πόσο τα κύτταρα του στήθους εγείρουν υποψίες καρκίνου ή είναι κοινά/καλοήθη.
Στην περίπτωση που εγείρουν υποψίες, μια βιοψία πυρήνα (core biopsy) με μεγαλύτερη βελόνα δύναται να πραγματοποιηθεί, κατά την οποία μεγαλύτερο δείγμα ιστού συλλέγεται, επιτρέποντας την έκδοση μιας οριστικής διάγνωσης από τον ιστοπαθολόγο, πριν να ληφθεί η απόφαση για το είδος της εγχείρησης που απαιτείται για την αντιμετώπιση του περιστατικού (τοπική αφαίρεση του όγκου ή αφαίρεση ολόκληρου του στήθους).
τον αριθμό των κυττάρων στο πλακίδιο,
το είδος τους,
πώς είναι ομαδοποιημένα
καθώς επίσης και τι είδους λεπτομέρειες παρουσιάζουν (σχήμα, μέγεθος, πυρήνας κλπ).
Οι πληροφορίες αυτές είναι χρήσιμες ώστε να διαφανεί κατά πόσο τα κύτταρα παρουσιάζουν κάποιου είδους ασθένεια καθώς επίσης και ποια είναι η πιθανότερη διάγνωση αυτής.
Η κυτταρολογία χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο ως ένα εργαλείο αξιολόγησης ασθενειών καθώς επίσης και για την λήψη της απόφασης του κατά πόσο απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις.
Ένα παράδειγμά τέτοιου είδους αξιολόγησης στην κυτταρολογία αποτελεί η εξέταση ενός όγκου στο στήθος.
Η εξέταση του κλινικού ιατρού, οι απεικονιστικές εξετάσεις σε συνδυασμό με την μια βιοψία λεπτής βελόνης (FNAB) του όγκου που υποβάλλεται για κυτταρολογική εξέταση μπορούν να δείξουν κατά πόσο τα κύτταρα του στήθους εγείρουν υποψίες καρκίνου ή είναι κοινά/καλοήθη.
Στην περίπτωση που εγείρουν υποψίες, μια βιοψία πυρήνα (core biopsy) με μεγαλύτερη βελόνα δύναται να πραγματοποιηθεί, κατά την οποία μεγαλύτερο δείγμα ιστού συλλέγεται, επιτρέποντας την έκδοση μιας οριστικής διάγνωσης από τον ιστοπαθολόγο, πριν να ληφθεί η απόφαση για το είδος της εγχείρησης που απαιτείται για την αντιμετώπιση του περιστατικού (τοπική αφαίρεση του όγκου ή αφαίρεση ολόκληρου του στήθους).
Cytology is the study of the various diseased cells. For the exercise, a sample of liquid or tissue is collected which is spread over a microscope slide and subjected to staining (usually a Pap smear technique).
Thereafter, this sample is examined under the microscope by the histopathologist and cytopathologist to distinguish:
• the number of cells in the tile, • their type, • how they are grouped • as well as what kind of details they present (shape, size, core, etc.).
This information is useful to show whether the cells present some kind of disease as well as what is the most likely diagnosis.
Cytology is primarily used as a disease assessment tool as well as for deciding whether further testing is needed. An example of this kind of assessment is the examination of a breast tumor.
Clinical physician examinations, imaging tests in combination with a fine needle biopsy (FNAB) of the tumor undergoing cytology, can indicate whether breast cancer cells are suspected of cancer or are common / benign.
In case they are suspect for malignancy, a core biopsy with a larger needle can be carried out whereby a larger sample of tissue is collected, allowing a definitive diagnosis by the histopathologist before a decision is made on the type of surgery required to treat the event (local removal of the tumor or removal of the whole breast).
Thereafter, this sample is examined under the microscope by the histopathologist and cytopathologist to distinguish:
• the number of cells in the tile, • their type, • how they are grouped • as well as what kind of details they present (shape, size, core, etc.).
This information is useful to show whether the cells present some kind of disease as well as what is the most likely diagnosis.
Cytology is primarily used as a disease assessment tool as well as for deciding whether further testing is needed. An example of this kind of assessment is the examination of a breast tumor.
Clinical physician examinations, imaging tests in combination with a fine needle biopsy (FNAB) of the tumor undergoing cytology, can indicate whether breast cancer cells are suspected of cancer or are common / benign.
In case they are suspect for malignancy, a core biopsy with a larger needle can be carried out whereby a larger sample of tissue is collected, allowing a definitive diagnosis by the histopathologist before a decision is made on the type of surgery required to treat the event (local removal of the tumor or removal of the whole breast).
+
-
Ο Παθολογοανατόμος εκτελεί μόνο την ιστολογική εξέταση
The pathologist performs only the histopathology report
Σύμφωνα με τον πρόσφατο ευρωπαϊκό ορισμό:
Ο Παθολογοανατόμος (Ιστοπαθολόγος) είναι ο ειδικός γιατρός του οποίου αποστολή είναι
• η διάγνωση,
• η πρόγνωση της νόσου, και
• η πρόβλεψη της απάντησης στη θεραπεία,
μέσω μορφομοριακών μελετών των ιστών, των κυττάρων και των παραγώγων αυτών.
Στην καθ’ ημέρα πράξη μέσω της μακροσκοπικής, μικροσκοπικής εξέτασης και με μοριακές μεθόδους με στόχο τη διάγνωση και τον
• καθορισμό προγνωστικών και προβλεπτικών δεικτών ακολουθούμε σαφείς
κατευθυντήριες οδηγίες, ελληνικές και διεθνείς.
Με ακρίβεια και σαφήνεια θέτουμε την
• τελική διάγνωση,
• συντάσσουμε και υπογράφουμε την ιστολογική έκθεση.
Οι ιατρικές μας αυτές πράξεις επαναλαμβάνονται πολλές φορές, καθώς ίσως είμαστε η ιατρική ειδικότητα που βάζει και υπογράφει τον μεγαλύτερο αριθμό διαγνώσεων κάθε μέρα.
Ακολουθεί η αρχειοθέτηση και αποθήκευση των ιστολογικών εκθέσεων, των διαγνωστικών πλακιδίων και των εγκλεισμένων σε κύβους παραφίνης ιστών (block παραφίνης) και σπανιότερα νωπών ιστών σε βαθιά κατάψυξη.
Ο Παθολογοανατόμος (Ιστοπαθολόγος) είναι ο ειδικός γιατρός του οποίου αποστολή είναι
• η διάγνωση,
• η πρόγνωση της νόσου, και
• η πρόβλεψη της απάντησης στη θεραπεία,
μέσω μορφομοριακών μελετών των ιστών, των κυττάρων και των παραγώγων αυτών.
Στην καθ’ ημέρα πράξη μέσω της μακροσκοπικής, μικροσκοπικής εξέτασης και με μοριακές μεθόδους με στόχο τη διάγνωση και τον
• καθορισμό προγνωστικών και προβλεπτικών δεικτών ακολουθούμε σαφείς
κατευθυντήριες οδηγίες, ελληνικές και διεθνείς.
Με ακρίβεια και σαφήνεια θέτουμε την
• τελική διάγνωση,
• συντάσσουμε και υπογράφουμε την ιστολογική έκθεση.
Οι ιατρικές μας αυτές πράξεις επαναλαμβάνονται πολλές φορές, καθώς ίσως είμαστε η ιατρική ειδικότητα που βάζει και υπογράφει τον μεγαλύτερο αριθμό διαγνώσεων κάθε μέρα.
Ακολουθεί η αρχειοθέτηση και αποθήκευση των ιστολογικών εκθέσεων, των διαγνωστικών πλακιδίων και των εγκλεισμένων σε κύβους παραφίνης ιστών (block παραφίνης) και σπανιότερα νωπών ιστών σε βαθιά κατάψυξη.
According to the recent European definition:
The pathologist (histologist) is the specialist physician whose mission is
• diagnosis,
• the prognosis of the disease, and
• predicting the response to treatment,
through morphological studies of tissues, cells, and their derivatives.
In day-by-day practice by macroscopic, microscopic examination and molecular methods we are
• defining prognostic and predictive indicators
we follow clear guidelines, both Greek and international.
With precision and clarity, we provide
• final diagnosis,
• sign the histological report.
Our medical acts are repeated many times, as we may be the medical specialty that places and signifies the highest number of diagnoses every day.
The pathologist (histologist) is the specialist physician whose mission is
• diagnosis,
• the prognosis of the disease, and
• predicting the response to treatment,
through morphological studies of tissues, cells, and their derivatives.
In day-by-day practice by macroscopic, microscopic examination and molecular methods we are
• defining prognostic and predictive indicators
we follow clear guidelines, both Greek and international.
With precision and clarity, we provide
• final diagnosis,
• sign the histological report.
Our medical acts are repeated many times, as we may be the medical specialty that places and signifies the highest number of diagnoses every day.
+
-
ΒΙΟΨΙΑ: ΠΟΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΟΥ;
How much time is required for my diagnosis to be validated?
Ο χρόνος απάντησης, η έκδοση δηλαδή των αποτελεσμάτων, η διάγνωση, εξαρτάται από τις εξής πολύ σημαντικές παραμέτρους:
1. Την φύση της βλάβης
είναι ένας όγκος καλής διαφοροποίησης; Άρα η ταυτοποίησή του είναι σχετικά εύκολη.
2. Τα απεικονιστικά ευρήματα
Δεν υπάρχει στο σώμα του εξεταζόμενου κάποια άλλη βλάβη σε άλλο σημείο;
3. Το ιστορικό
Αυτή η βλάβη είναι πρωτοεμφανιζόμενη; Έχει ο εξεταζόμενος ιστορικό κάποιας άλλης βλάβης; (π.χ. ιστορικό όγκου)
Στην ιδανική περίπτωση που συνδυάζονται οι ανωτέρω παράμετροι (όγκος καλής διαφοροποίησης, πρωτοεμφανιζόμενος, χωρίς κανένα προηγούμενο ιστορικό όγκου, χωρίς να υπάρχει άλλη βλάβη στο σώμα την στιγμή της διάγνωσης), τότε συνήθως 2 με 3 ημέρες είναι αρκετές για να οριστικοποιήσει ο παθολογοανατόμος την διάγνωσή του.
Είναι πάντως πολλές οι περιπτώσεις που οι αρχικές παράμετροι δεν συμβάλλον στο να είναι εφικτή μια «γρήγορη» και αξιόπιστη διάγνωση:
– Το δείγμα της βιοψίας περιέχει πολύ μικρό τμήμα της βλάβης
– Ο όγκος είναι χαμηλής διαφοροποίησης
– Υπάρχει γνωστό ιστορικό όγκου στο παρελθόν
– Υπάρχει ύποπτη εστία/βλάβη σε άλλο όργανο του σώματος
– Η βιοψία έχει παρθεί από εστία μετάστασης και όχι από τον πρωτοπαθή όγκο
Σε αυτές λοιπόν τις περιπτώσεις ο παθολογοανατόμος καλείται να χρησιμοποιήσει (εφόσον τις διαθέτει) ειδικές διαγνωστικές τεχνικές, που σαν σκοπό έχουν να αποκαλύψουν:
1. την πραγματική φύση του όγκου
2. το όργανο προέλευσης του όγκου, αν πρόκειται για βιοψία από μετάσταση
3. την πραγματική βιολογική συμπεριφορά του όγκου (βαθμός κακοήθειας)
4. την πρόγνωση του όγκου (πιθανότητα υποτροπής)
5. την βέλτιστη επιλογή φαρμακευτικής θεραπείας για τον όγκο (πρόβλεψη)
Οι κυριότερες ειδικές τεχνικές είναι η Ανοσοϊστοχημεία, ο πολυγονιδιακός έλεγχος μεταλλάξεων (NGS, rt-PCR), το FISH (φθορίζων in situ υβριδισμός).
Καθίσταται λοιπόν απαραίτητη συνθήκη, για κάθε μία τέτοια περίπτωση, η αποδοχή πως μια χρονική διάρκεια πέραν των 3 ημερών θα είναι αναγκαία για την θέσπιση μιας κατά το δυνατόν έγκυρης διάγνωσης.
Το χρονικό εύρος εξαρτάται σε αυτές τις περιπτώσεις από το βάθος μελέτης που θα χρειαστεί.
Για παράδειγμα, για μία νεοπλασματική νόσο του λεμφοαιμοποιητικού συστήματος (π.χ. λέμφωμα), μία εβδομάδα με 10 ημερολογιακές ημέρες αποτελεί μια αναμενόμενη χρονική διάρκεια για την ολοκλήρωση της μελέτης.
Περιπτώσεις κακοήθων όγκων των μαλακών μορίων (σαρκώματα), μελανοκυτταρικών αλλοιώσεων του δέρματος (μελανώματα) ή σπάνιων όγκων για τους οποίους θα χρειαστεί εκτεταμένος ανοσοϊστοχημικός έλεγχος (ή και μοριακός), 7-10 ή και περισσότερες μέρες ίσως να απαιτηθούν για την οριστικοποίηση της διάγνωσης.
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ
Εξ’ ορισμού, το υλικό που καλείται να διαχειριστεί το παθολογοανατομικό εργαστήριο, όταν πρόκειται για την ανάλυση μιας βιοψίας, είναι στην ιδανική περίπτωση μικρότατα τεμαχίδια ιστού (ιστοτεμάχια) που έχουν συνολικό μήκος 1 με 1,5 εκατοστά και πλάτος περίπου 0,3 εκατοστά. Υπάρχουν δε περιπτώσεις που το δείγμα της βιοψίας θα είναι ιστοτεμάχια ακόμα μικρότερου συνολικού μήκους.
1. Την φύση της βλάβης
είναι ένας όγκος καλής διαφοροποίησης; Άρα η ταυτοποίησή του είναι σχετικά εύκολη.
2. Τα απεικονιστικά ευρήματα
Δεν υπάρχει στο σώμα του εξεταζόμενου κάποια άλλη βλάβη σε άλλο σημείο;
3. Το ιστορικό
Αυτή η βλάβη είναι πρωτοεμφανιζόμενη; Έχει ο εξεταζόμενος ιστορικό κάποιας άλλης βλάβης; (π.χ. ιστορικό όγκου)
Στην ιδανική περίπτωση που συνδυάζονται οι ανωτέρω παράμετροι (όγκος καλής διαφοροποίησης, πρωτοεμφανιζόμενος, χωρίς κανένα προηγούμενο ιστορικό όγκου, χωρίς να υπάρχει άλλη βλάβη στο σώμα την στιγμή της διάγνωσης), τότε συνήθως 2 με 3 ημέρες είναι αρκετές για να οριστικοποιήσει ο παθολογοανατόμος την διάγνωσή του.
Είναι πάντως πολλές οι περιπτώσεις που οι αρχικές παράμετροι δεν συμβάλλον στο να είναι εφικτή μια «γρήγορη» και αξιόπιστη διάγνωση:
– Το δείγμα της βιοψίας περιέχει πολύ μικρό τμήμα της βλάβης
– Ο όγκος είναι χαμηλής διαφοροποίησης
– Υπάρχει γνωστό ιστορικό όγκου στο παρελθόν
– Υπάρχει ύποπτη εστία/βλάβη σε άλλο όργανο του σώματος
– Η βιοψία έχει παρθεί από εστία μετάστασης και όχι από τον πρωτοπαθή όγκο
Σε αυτές λοιπόν τις περιπτώσεις ο παθολογοανατόμος καλείται να χρησιμοποιήσει (εφόσον τις διαθέτει) ειδικές διαγνωστικές τεχνικές, που σαν σκοπό έχουν να αποκαλύψουν:
1. την πραγματική φύση του όγκου
2. το όργανο προέλευσης του όγκου, αν πρόκειται για βιοψία από μετάσταση
3. την πραγματική βιολογική συμπεριφορά του όγκου (βαθμός κακοήθειας)
4. την πρόγνωση του όγκου (πιθανότητα υποτροπής)
5. την βέλτιστη επιλογή φαρμακευτικής θεραπείας για τον όγκο (πρόβλεψη)
Οι κυριότερες ειδικές τεχνικές είναι η Ανοσοϊστοχημεία, ο πολυγονιδιακός έλεγχος μεταλλάξεων (NGS, rt-PCR), το FISH (φθορίζων in situ υβριδισμός).
Καθίσταται λοιπόν απαραίτητη συνθήκη, για κάθε μία τέτοια περίπτωση, η αποδοχή πως μια χρονική διάρκεια πέραν των 3 ημερών θα είναι αναγκαία για την θέσπιση μιας κατά το δυνατόν έγκυρης διάγνωσης.
Το χρονικό εύρος εξαρτάται σε αυτές τις περιπτώσεις από το βάθος μελέτης που θα χρειαστεί.
Για παράδειγμα, για μία νεοπλασματική νόσο του λεμφοαιμοποιητικού συστήματος (π.χ. λέμφωμα), μία εβδομάδα με 10 ημερολογιακές ημέρες αποτελεί μια αναμενόμενη χρονική διάρκεια για την ολοκλήρωση της μελέτης.
Περιπτώσεις κακοήθων όγκων των μαλακών μορίων (σαρκώματα), μελανοκυτταρικών αλλοιώσεων του δέρματος (μελανώματα) ή σπάνιων όγκων για τους οποίους θα χρειαστεί εκτεταμένος ανοσοϊστοχημικός έλεγχος (ή και μοριακός), 7-10 ή και περισσότερες μέρες ίσως να απαιτηθούν για την οριστικοποίηση της διάγνωσης.
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ
Εξ’ ορισμού, το υλικό που καλείται να διαχειριστεί το παθολογοανατομικό εργαστήριο, όταν πρόκειται για την ανάλυση μιας βιοψίας, είναι στην ιδανική περίπτωση μικρότατα τεμαχίδια ιστού (ιστοτεμάχια) που έχουν συνολικό μήκος 1 με 1,5 εκατοστά και πλάτος περίπου 0,3 εκατοστά. Υπάρχουν δε περιπτώσεις που το δείγμα της βιοψίας θα είναι ιστοτεμάχια ακόμα μικρότερου συνολικού μήκους.
The turnaround time, for the reporting of the results, the diagnosis, depends on the following vital parameters:
1. The nature of the lesion
is the lesion a well-differentiated tumor? So it is relatively easy to identify.
2. The illustrative findings
Is there no other lesion to the patient's body elsewhere?
3. The history
Is this lesion first appearing? Does the examinee have a history of any other tumor? (eg cancer history)
Ideally, if the above parameters are met (well-differentiated tumor, new-onset, without any previous history of tumor, without any other lesion to the body at the time of diagnosis), then usually 2 to 3 days are enough for the pathologist to finalize his diagnosis.
However, there are many cases where the initial parameters do not contribute to the possibility of a "fast" and reliable diagnosis:
- The biopsy specimen contains a very small portion of the lesion
- The tumor is of low differentiation
- There is a known history of tumor in the past
- There is a suspicious focus/lesion to another organ of the body
- The biopsy was taken from a metastatic site and not from the primary tumor
In these cases, the pathologist is called to use special diagnostic techniques, which aim to reveal:
1. the true nature of the tumor
2. the organ of origin of the tumor, if it is a biopsy from metastatic site
3. the actual biological behavior of the tumor (degree of malignancy)
4. tumor prognosis (chance of recurrence)
5. the optimal choice of drug treatment for the tumor (prediction)
The main special techniques are Immunohistochemistry, tumor mutation profile (NGS, rt-PCR), FISH (fluorescent in situ hybridization).
It, therefore, becomes a necessary condition, for each such case, to accept that a period of more than 3 days will be necessary to establish a diagnosis as valid as possible.
The time frame in these cases depends on the depth of study that will be needed.
For example, for the neoplastic disease of the lymphatic system (eg lymphoma), one-week to 10 calendar days is an expected time to complete the study.
Cases of malignant soft tissue tumors (sarcomas), melanocyte lesions of the skin (melanoma), or rare tumors that will require extensive immunohistochemical (or molecular) testing, 7-10 or more days may be required to finalize the diagnosis.
THE CHALLENGE
By definition, the material that the pathology laboratory is supposed to handle when it comes to analyzing a biopsy is ideally tiny pieces of tissue (tissue pieces) that have a total length of 1 to 1.5 cm and a width of about 0.3 cm. There are cases where the biopsy sample will be even smaller pieces of total length.