Συχνές Ερωτήσεις

Σύμφωνα με το National Institutes of Health, η ιατρική ακριβείας αποτελεί μία αναδυόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση, αλλά και την πρόληψη ασθενειών, η οποία λαμβάνει υπόψη όχι μόνο την ατομική μεταβλητότητα στα γονίδια, αλλά και το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής του κάθε ανθρώπου. Η προσέγγιση αυτή θα επιτρέψει στους γιατρούς και τους ερευνητές να προβλέπουν με μεγαλύτερη ακρίβεια ποια μέθοδος πρόληψης αλλά και ποια θεραπεία θα έχει το καλύτερο αποτέλεσμα σε συγκεκριμένες ασθένειες, για συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων. Η προσέγγιση αυτή έρχεται στην ουσία σε αντίθεση με τη λογική «ένα για όλους», όπου η στρατηγική πρόληψης και αντιμετώπισης των ασθενειών αναπτύσσονται βάσει του μέσου ανθρώπου, μη λαμβάνοντας υπόψη τις βασικές διαφορές τους.

Σύμφωνα με το National Institutes of Health, η ιατρική ακριβείας αποτελεί μία αναδυόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση, αλλά και την πρόληψη ασθενειών, η οποία λαμβάνει υπόψη όχι μόνο την ατομική μεταβλητότητα στα γονίδια, αλλά και το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής του κάθε ανθρώπου. Η προσέγγιση αυτή θα επιτρέψει στους γιατρούς και τους ερευνητές να προβλέπουν με μεγαλύτερη ακρίβεια ποια μέθοδος πρόληψης αλλά και ποια θεραπεία θα έχει το καλύτερο αποτέλεσμα σε συγκεκριμένες ασθένειες, για συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων. Η προσέγγιση αυτή έρχεται στην ουσία σε αντίθεση με τη λογική «ένα για όλους», όπου η στρατηγική πρόληψης και αντιμετώπισης των ασθενειών αναπτύσσονται βάσει του μέσου ανθρώπου, μη λαμβάνοντας υπόψη τις βασικές διαφορές τους.

Σε κάθε περίπτωση, συμβουλευτείτε τον γαστρεντερολόγο σας.

Ο οισοφάγος του Barrett είναι μια πάθηση κατά την οποία ορισμένα κύτταρα των τοιχωμάτων του οισοφάγου μετατρέπονται σε μη-κανονικά κύτταρα (γνωστή και ως εντερική μεταπλασία).

Εμφανίζεται σε ασθενείς με χρόνια Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ) και συσχετίζεται με ρίσκο καρκινογενέσεων οπότε πρέπει να παρακολουθείται.

Ποιοι τον εμφανίζουν;

– Άνθρωποι με χρόνια, επίμονη και έντονη ΓΟΠΝ
– Περίπου το 10% των ασθενών με ΓΟΠΝ εμφανίζουν τη πάθηση αυτή
– Το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η κατανάλωση γευμάτων λίγο πριν τον ύπνο, τα λιπαρά τρόφιμα και η καφείνη σχετίζονται όλα με τη ΓΟΠΝ και μπορεί να οδηγήσουν σε οισοφάγο του Barrett.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Ο οισοφάγος του Barrett δεν έχει καθ’ εαυτή συμπτώματα ή ενδείξεις. Τα συμπτώματα και οι ενδείξεις συνήθως συσχετίζονται με τη παλινδρόμηση («καούρες») η οποία προκαλεί οισοφάγο του Barrett. Σε ορισμένες περιπτώσεις ασθενείς εμφανίζουν στένωση του οισοφάγου εξαιτίας της παλινδρόμησης και δυσκολεύονται στην κατάποση.

Πώς εντοπίζεται/διαγιγνώσκεται;

Ο οισοφάγος του Barrett διαγιγνώσκεται μόνο με ενδοσκόπηση (οισοφαγοσκόπηση) που διενεργεί ο γαστρεντερολόγος.
Η οισοφαγοσκόπηση πραγματοποιείται με τη χρήση μιας αυτοφωτιζόμενης κάμερας στην άκρη ενός εύκαμπτου βραχίονα η οποία προωθείται μέσω του λαιμού ώστε να εξετάσει ο γιατρός το εσωτερικό του οισοφάγου. Κατά τη διαδικασία, συλλέγεται βιοψία ή ιστολογικά δείγματα ώστε αυτά να εξεταστούν από ένα παθολογοανατόμο.

Πώς αντιμετωπίζεται;

– Με αλλαγή δίαιτας και συνηθειών, ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες παλινδρόμησης
– Με φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση ή το μπλοκάρισμα της παραγωγής οξέος

– Οι τακτικά επαναλαμβανόμενες οισοφαγοσκοπήσεις είναι απαραίτητες για όλους τους ασθενείς με οισοφάγο του Barrett

– Αν μετά από εξέταση των ιστών από παθολογοανατόμο αυτός/αυτή κρίνει πως η ασθένεια εμφανίζει δυσπλασία (προκαρκινικές αλλαγές) τότε η αύξηση των συνεδριών παρακολούθησης καθίσταται απαραίτητη. Επιπρόσθετα μέτρα ίσως κριθούν απαραίτητα αναλόγως του βαθμού και της έκτασης της δυσπλασίας.

Όχι. Ο Παθολογοανατόμος συνεργάζεται με τον κλινικό ιατρό σας από την έναρξη της νόσου έως τα τελικά της στάδια, και μπορεί να προσφέρει τη γνώμη του εάν και εφόσον του ζητηθεί από εσάς ή τον γιατό σας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τον αντικαταστήσει. Είμαστε πάντα εδώ για να σας υποστηρίξουμε, αλλά μην ξεχνάτε ότι η τελική απόφαση για οποιοδήποτε ζήτημα λαμβάνεται από το γιατρό σας κατόπιν συνεννόησης με εσάς τους ίδιους.

Ο ιός των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV) είναι ικανός να εισέλθει στον ανθρώπινο οργανισμό, ανεξαρτήτως φύλου, και να προκαλέσει λοίμωξη. Έχουν παρατηρηθεί περίπου 200 τύποι του HPV, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν προκαλούν σοβαρά συμπτώματα στους περισσότερους ανθρώπους. Υπάρχουν όμως ορισμένοι τύποι του ιού που προκαλούν κονδυλώματα (καλοήθη νεοπλάσματα), ενώ άλλοι τύποι δύναται να προκαλέσουν την ανάπτυξη καρκίνου (κακόηθες νεόπλασμα) στον τράχηλο της μήτρας, τον κόλπο, το αιδοίο και τον πρωκτό, στις γυναίκες, και να προκαλέσουν καρκίνο στον πρωκτό και στο πέος, στους άνδρες.
Οι τύπου του ιού που είναι υπεύθυνοι για τα καλοήθη νεοπλάσματα αποκαλούνται low risk, ενώ οι τύποι που προκαλούν καρκίνo, αποκαλούνται high risk. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ανθρώπων που μολύνονται από τον HPV, δεν το γνωρίζουν.

Το HPV DNA TEST είναι μια εξειδικευμένη μέθοδος με την οποία ο ιατρός μπορεί όχι μόνο να διαπιστώσει αν υπάρχει λοίμωξη από τον ιό, αλλά να ανιχνεύσει αν ο τύπος του ιού ανήκει στους low risk ή τους high risk. Επιπλέον, η εν λόγω μέθοδος που παρέχει η ΜΙΚΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ μάς δίνει τη δυνατότητα:
να ονομάσουμε επακριβώς τον εκάστοτε τύπο του ιού (π.χ τύπος 16, 18, 45, 52, 6, 11 κτλ).
να ανιχνεύσουμε ταυτόχρονα τους συχνότερους σεξουαλικά μεταδιδόμενους μικροοργανισμούς – HPV COMBO test

Η KRAS είναι μία πρωτεϊνη που στον ανθρώπινο οργανισμό κωδικοποιείται από το KRAS γονίδιο. Αν το KRAS γονίδιο υποστεί μετάλλαξη, τότε σαν ογκογονίδιο πλέον παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη καρκίνων, όπως στον καρκίνο του παχέος εντέρου. Μετά τη χειρουργική αφαίρεση του τμήματος του εντέρου με τον όγκο, ακολουθείται ειδική τεχνική επεξεργασία του παρασκευάσματος και διενεργείται η εξέταση ογκογονιδίου KRAS. Έτσι έχουμε την δυνατότητα να διαπιστώσουμε αν ο όγκος (καρκίνος) εκφράζει την KRAS μετάλλαξη. Σε αυτή την περίπτωση ακολουθείται στοχευμένη φαρμακευτική αγωγή, η οποία αυξάνει το ποσοστό ανταπόκρισης στην θεραπεία.

Η βιοψία είναι ένα δείγμα ιστού που λαμβάνεται από το σώμα, προκειμένου να εξεταστεί πιο προσεκτικά. Ο ιατρός θα συστήσει να γίνει βιοψία, όταν μια αρχική εξέταση (ψηλάφηση, ακτινογραφία, αξονική, μαγνητική κτλ.) δείχνει μια περιοχή στο σώμα που δεν είναι φυσιολογική.
Οι ιατροί ονομάζουν μια παθολογική περιοχή ως, μια «βλάβη», έναν «όγκο» ή «μάζα». Αυτές είναι γενικές λέξεις που χρησιμοποιούνται για να τονιστεί η άγνωστη φύση του ιστού.

Οι βιοψίες συχνότερα γίνονται για να ψάξουν για τον καρκίνο. Αλλά μπορεί να βοηθήσουν και στον εντοπισμό πολλών άλλων καταστάσεων.
Εδώ είναι μερικά παραδείγματα που μια βιοψία θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις σε ένα σημαντικό ιατρικό θέμα:

• Η μαστογραφία εμφανίζει μια μάζα, υποδεικνύοντας την πιθανότητα καρκίνου του μαστού.
• Μια «ελιά» στο δέρμα έχει αλλάξει σχήμα πρόσφατα και το μελάνωμα είναι πιθανό.
• Ένα άτομο έχει χρόνια ηπατίτιδα και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε αν υπάρχει κίρρωση.
• Η γαστροσκόπηση δείχνει ένα έλκος και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε με μια βιοψία αν υπάρχει καρκίνος, δυσπλασία, ή όχι. Επίσης η βιοψία στομάχου δείχνει αν υπάρχει λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, το οποίο δημιουργεί χρόνια φλεγμονή στο στομάχι.
• Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια βιοψία φαινομενικά φυσιολογικού ιστού μπορεί να βοηθήσει να ελεγχθεί πιθανή εξάπλωση του καρκίνου. Επίσης η απόρριψη ενός μεταμοσχευμένου οργάνου μπορεί να επιβεβαιωθεί με μία βιοψία.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια βιοψία γίνεται για τη διάγνωση ενός προβλήματος ή για να βοηθήσει να καθορισθεί η καλύτερη επιλογή θεραπείας.

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη των βιοψιών. Σχεδόν όλα αυτά συνεπάγονται τη χρήση ενός αιχμηρού ιατρικού εργαλείου, για να αφαιρεθεί μια μικρή ποσότητα ιστού.

Εδώ είναι μερικοί τύποι βιοψιών:

• Βιοψία αναρρόφησης (FNAB). Μια βελόνα αναρροφάει υλικό από μια μάζα. Αυτή η απλή διαδικασία ονομάζεται επίσης αναρρόφηση δια λεπτής βελόνης.
• Βιοψία δέρματος. Η βιοψία «punch» (κόπτουσα) είναι η κύρια μέθοδος βιοψίας. Χρησιμοποιείται συνήθως μια κυκλική λεπίδα για την λήψη ενός κυλινδρικού δείγματος ιστού του δέρματος.
• Χειρουργική βιοψία. Είτε μια ανοικτή ή λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη για να ληφθεί βιοψία ιστού από την ύποπτη περιοχή, στις περιπτώσεις που η προσπέλαση δεν είναι εύκολη. Είτε ένα κομμάτι του ιστού ή το σύνολο του ιστού με την βλάβη μπορεί να αφαιρεθεί.
• Βελόνα βιοψίας (needle biopsy). Οι περισσότερες βιοψίες είναι βιοψίες δια βελόνας, που σημαίνει πως μια βελόνα χρησιμοποιείται για την πρόσβαση στον ύποπτο ιστό.
• CT-καθοδηγούμενη βιοψία. Ο ασθενής κάθεται στον σαρωτή του αξονικού τομογράφου (CT scanner). Οι εικόνες του σαρωτή βοηθούν τους ιατρούς να καθορίσουν την ακριβή θέση της βελόνας στον ιστό στόχο που φέρει την βλάβη.
• Καθοδηγούμενη βιοψία δια υπέρηχο. Ένας σαρωτής υπερήχων βοηθά τον ιατρό να κατευθύνει τη βελόνα μέσα στη βλάβη.
• Βιοψία οστών. Μια βιοψία οστού χρησιμοποιείται για να διερευνηθεί η περίπτωση καρκίνου των οστών. Μπορεί να γίνει με την βοήθεια αξονικού τομογράφου ή από ορθοπεδικό χειρουργό.
• Βιοψία του μυελού των οστών. Μια μεγάλη βελόνα χρησιμοποιείται για να εισαχθεί στο οστό της λεκάνης για τη συλλογή του μυελού των οστών. Αυτό ανιχνεύει τις ασθένειες του αίματος, όπως την λευχαιμία ή το λέμφωμα.
• Βιοψία ήπατος. Μία βελόνα εγχέεται μέσα στο ήπαρ μέσω του δέρματος στην κοιλιά, συλλαμβάνοντας ηπατικό ιστό.
• Βιοψία νεφρού. Παρόμοια με μια βιοψία ήπατος, μια βελόνα εγχέεται μέσω του δέρματος στην πλάτη, στο νεφρό.
• Βιοψία του προστάτη. Πολλαπλές βιοψίες δια βελόνα λαμβάνονται σε ένα χρόνο από τον αδένα του προστάτη. Για την πρόσβαση στον προστάτη, ένας καθετήρας εισάγεται στο παχύ έντερο (ορθό).

Μετά ο ιστός συλλέγεται, διατηρείται σε ειδικό μονιμοποιητικό υγρό (συνήθως φορμόλη) και αποστέλλεται στο ιστοπαθολογικό εργαστήριο. Οι ιστοπαθολόγοι (ή παθολογοανατόμοι) είναι οι ιατροί που ειδικεύονται στη διάγνωση παθήσεων που βασίζονται σε δείγματα ιστών.

Ο παθολογοανατόμος εξετάζει τον ιστό βιοψίας κάτω από ένα μικροσκόπιο. Σημειώνοντας τoν τύπο των κυττάρων των ιστών, το σχήμα και την εσωτερική δραστηριότητα, στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορεί να διαγνώσει το πρόβλημα (ιστολογική εξέταση).

Ο χρόνος που χρειάζεται για να είναι έτοιμη η διάγνωση από μια βιοψία μπορεί να ποικίλει. Κατά τη διάρκεια μιας χειρουργικής επέμβασης, ένας ιστοπαθολόγος μπορεί να διαβάσει μια βιοψία και να υποβάλει έκθεση σε έναν χειρούργο μέσα σε λίγα λεπτά (ταχεία βιοψία). Για εξαιρετικά ακριβή συμπεράσματα μπορεί να απαιτείται και μια εβδομάδα ή περισσότερο.

Το πιθανότερο είναι πως θα συναντηθείτε με τον κλινικό θεράποντα ιατρό σας για να συζητήσετε τα αποτελέσματα της ιστολογικής εξέτασης.